Πως ξεκίνησε αυτή η σχέση..
“Θα γυρίσω πάλι πίσω για να σας πω πως έγινε και ξεκίνησα να τραγουδάω flamenco.
Χορό flamenco έκανα ηδη αρκετά χρόνια…Μια χρονιά θυμάμαι η τότε δασκάλα μου, η Γιώτα Πεκλάρη, μας δίδασκε alegria. Εγώ πολύ δυσκολευόμουν γιατί είχε αρχίσει να μας τραγουδάει και λίγο στο μάθημα και δεν καταλάβαινα τίποτα. Έπιασα λοιπόν μια alegria από ενα cd που πρόσφατα είχα αγοράσει (Jose Merce) και ξεκίνησα τη μελέτη. Που είναι το compas και που μπαίνει η κάθε φράση??? Θεέ μου, τι μπέρδεμα!!! Και δως του να προσπαθώ παράλληλα και να το χορέψω… Μέχρι που μια μέρα το κατάφερα…Και πήγα στην Estrella και το είπα στη Γιώτα κι εκείνη ενθουσιασμένη με πήρε στην αίθουσα, με έβαλε να το κάνω μόνη μου και μετά φώναξε ολη την τάξη και είπε : “Ωραία, τώρα θα δείτε πως μοντάρουμε μια χορογραφία. Αρχίζουμε”. Και αρχίσαμε….
Μετά ήρθε και ο Σπύρος Καρβέλας (ο κιθαρίστας της σχολής) και τσούκου τσούκου μου είπε τι να μελετήσω, έπαιζε για να τραγουδήσω, για να μάθω, να είμαι σωστή στους τόνους μου, στο compas… Και στην πορεία ήρθε και η Άλκηστη, συμμαθήτριά μου…Μελετούσαμε μαζί…Τι ωραία περνάγαμε…Δίναμε κομμάτια η μια στην άλλη, κάναμε παρεμβάσεις, στα palmas, στο ύφος, στο jaleo…
Πάλι σε ένα από τα ταξίδια μου στο Jerez πήγα να κάνω σεμινάριο με τον Andres Marin (εναν από τους καλύτερους και πιο προχωρημένους χορευτές flamenco που υπάρχουν. Και επίσης πολύ μεγάλο γνώστη τραγουδιού flamenco). Κάναμε martinete. Σε κάποιο σημείο ο Marin μας ρώτησε εκνευρισμένος (επειδή δεν καταλαβαίναμε τι θέλει να κάνουμε σε σχέση με το τραγούδι) αν ξέρουμε να τραγουδάμε trilla. Eγώ είχα μάθει μια από τη φίλη μου την Άλκηστη που την τραγούδαγε και έτσι δειλά δειλά σήκωσα το χέρι μου. Ο Marin έκπληκτος με έβαλε να τραγουδήσω…Έκλεισα τα μάτια και τα άνοιξα μόνο όταν τελείωσε το τραγούδι μου… Εκείνος αναφώνησε “τι έκφραση!” και μετά έμαθα πως οση ώρα τραγουδούσα, εκείνος χόρευε. Την επόμενη μέρα έτυχε να συναντηθούμε με τον Marin στο καφέ του θεάτρου, μεσημέρι. Με το που με είδε, σηκώθηκε, βγήκε έξω και επέστρεψε με 2 βιβλιαράκια σχετικά με το cante flamenco (τραγούδι). Κάθησε μαζί μου για λίγο και μου εξήγησε τι πρέπει να μελετήσω, από που να αντλώ υλικό και με ποιο τρόπο. Το ενδιαφέρον του με συγκίνησε και μαζί με ενθουσίασε και έτσι επιστρέφοντας στην Αθήνα, είχα άλλους ορίζοντες πια, τα πάντα είχαν αλλάξει.
Ακόμα και τώρα ο τρόπος με τον οποίο μελετάω, είναι ο ίδιος, έχω προσθέσει βέβαια στοιχεία τεχνικής, αλλά η πεπατημένη που μου έδωσε ο Δάσκαλος, είναι εκεί για να με οδηγεί!
(Μαζί με τον Ιάσωνα Δαμιανό!)
Τους ευχαριστώ όλους λοιπόν! Όλους!
“Soy como el oro
Cuanto mas me deprecian
Mas valor tomo”
Trilla